مقدمه

روشهاي متداول تصفيه فاضلاب شامل تصفيه مقدماتي، اوليه و ثانويه است و در بيشتر تصفيه خانه‌ها کماکان از کلرزني جهت حذف عوامل بيماريزا استفاده مي‌شود (1). اين مطلب اثبات شده است که تصفيه متداول فاضلاب همواره نمي‌تواند از نظر ترکيبات فسفرکيفيت لازم  را از نظر استاندارد هاي تخليه پساب تأمين نمايد. اين امر خاصه وقتي که مقادير زيادي از فاضلاب تصفيه شده به يک جريان آب سطحي با دبي کم يا اکوسيستم حساس تخليه مي‌شود مشکلي اساسي به حساب مي‌آيد (2).اگرچه فرآيندهاي تصفيه اوليه و ثانويه وقتي كه با گندزدايي تكميل شده باشد، (تصفيه متداول فاضلاب) مي‌تواند 85 درصد  BODجامدات معلق و تقريباً همه موجودات بيماريزا را حذف نمايد، ليكن بعضي از آلاينده‌ها از قبيل نيتروژن، فسفر، COD محلول و فلزات سنگين به ميزان كمتري حذف مي‌شوند (3).تحت بعضي از شرايط اين آلودگي‌ها نگراني اصلي به حساب مي‌آيند. در اين موارد فرآيندهايي كه قادر به حذف آلودگي‌هاي باقيمانده از تصفيه هستند بكار مي‌رود كه اغلب تصفيه ثالثيه فاضلاب ناميده مي‌شود (اين فرآيندها اغلب تصفيه فاضلاب پيشرفته يا بطور خلاصه AWT ناميده مي‌شوند). اين‌گونه فرآيندها كيفيت فاضلاب را تا حدي كه براي اهداف استفاده مجدد مناسب باشند، بهبود مي‌بخشند و آنچه را كه اساساً يك فاضلاب دور ريختـني است، به يك منبع آب با ارزش تبديل مي‌كنند.روشهاي متعددي در سالهاي اخير مورد توجه و بررسي قرار گرفته است که از اين ميان مي‌توان به فرآيند انعقاد و شناور سازي الکتريکي که به عنوان يک نوآوري قابل توجه در صنعت آب و فاضلاب، مطرح مي‌باشد اشاره کرد (4). امروزه تكنيك الكتروشيميائي يك ابزار فرآيندي مهم جهت جداسازي و كنترل انواع آلاينده‌ها شده است. تکنولوژي‌هاي الکتروشيميايي، مزاياي متعددي دارند که مهمترين آنها عبارتند از: سازگاري با محيط زيست، چند منظوره، بازدهي انرژي، ايمن بودن، انتخاب گري، سازگار با ماشيني شدن، سادگي و ارزاني نسبي(5).در مورد مکانيسم اين فرآيند بايد گفت الکتروليز يک واحد فرآيندي است که تغييرات شيميايي در آن ناشي از واکنش انتقال الکترون از ميان سطح مشترک محلول و الکترود مي‌باشد. جريان الکتريکي بوسيله جريان الکتريسيته مستقيم تأمين مي‌شود و ولتاژ کاربردي بين دو الکترود در يک سلول واکنش را به پيش مي برد (6).

مکانيسم‌هاي اصلي الکتروليز براي تصفيه پيشرفته به شرح زير مي‌باشد: